توضیحات
سنسور اکسیژن ال۹۰
سنسور اکسیژن ال۹۰ ی از مهمترین پارامترهایی که باید در هر خودرویی از گذشته تا امروز کنترل و چک شود
مصرف سوخت است. مخصوصاً در شرایط امروز که بحران مصرف سوخت به عنوان یکی از مهمترین عاملها
در زمینه فروش یک محصول از یک شرکت است. اما مصرف سوخت در هر خودرویی به عوامل مختلفی وابسته
بوده که میتوان آنها را به شاخههای گوناگونی دستهبندی کرد. به طور مثال یکی از این شاخهها طراحی
خودرو و رفتار هوا با بدنه خودرو در زمان حرکت است. اما مهمترین بحثی که در این هفته قصد داریم
تا به آن بپردازیم بحث نسبت هوا به سوخت بوده که در هر خودرویی تعیینکننده سنسور اکسیژن ال۹۰
بخش اعظمی از مصرف سوخت است. این نسبت هوا به سوخت توسط سنسوری به نام اکسیژن کنترل میشود.
برای خرید لوازم یدکی ال۹۰ کلیک کنید
این سنسور که در خودروهای مختلف عملکرد تقریباً یکسانی دارد میتواند
در میزان مصرف سوخت خودرو تاثیر بسیار زیادی بگذارد. اما برای اینکه بتوانیم بیشتر ب
ه این موضوع بپردازیم باید ابتدا وظیفه سنسور اکسیژن و ساختمان آن را شرح داده تا
بتوانیم عیوب به وجود آمده از ناحیه این سنسور را بررسی کنیم.اولین سنسور اکسیژن ال۹۰
در سال ۱۹۷۶ بر روی VOLVO 240 به کار رفت. پس از آن هنگامی که قوانین مربوط به آلایندهها
در ایالت کالیفرنیا کاهش این مواد مضر را لازم دانست، خودروهای موجود در کالیفرنیا در سال ۱۹۸۰
از این سنسور استفاده کردند. کمی بعد قوانین فدرال در مورد آلایندهها، نصب سنسور اکسیژن بر روی تمامی خودروها
و کامیونهای سبک ساخته شده در سال ۱۹۸۱ را اجباری کرد و اکنون با توجه به قوانین جدید آلایندگی و لزوم کاهش مصرف سوخت خودروها.
بسیاری از خودروها به بیش از یک سنسور اکسیژن مجهز هستند. (برخی پژو ۲۰۶ در تیپهای پنج و شش مجهز به دو سنسور اکسیژن هستند) سنسور اکسیژن شبیه یک ژنراتور کار میکند و هنگامی که به اندازه کافی گرم شود از خود ولتاژ تولید میکند. قسمتی از سنسور که در درون مانیفولد دود قرار دارد، یک حباب سرامیکی زیرکونیومی است که انتهای آن روی پوسته مانیفولد پیچ میشود. قسمت بیرونی حباب با یک لایه متخلخل از جنس پلاتین پوشیده شده و در درون آن دو نوار پلاتینی وجود دارد که به عنوان الکترودها به کار میروند. قسمت بیرونی حباب در معرض گازهای داغ مانیفولد دود قرار دارد. اما در درون
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.